Zauważono, że nie wszyscy dzierżawcy lokali użytkowych znajdujących się w posiadaniu gminy regulują swoje zobowiązania czynszowe w terminie. Stanowi to problem, ponieważ umowy dzierżawy zawierają klauzule dotyczące naliczania odsetek za takie opóźnienia, jednak nie zawsze są one egzekwowane. Regionalna izba obrachunkowa zwróciła na to uwagę, uznając za błąd fakt, że wójt nie był zwolniony przez radę gminy z obowiązku dochodzenia tych odsetek. Zatem pojawia się pytanie – czy rzeczywiście potrzebne było uzyskanie zgody rady gminy?
Art. 481 par. 1 Kodeksu cywilnego (k.c.) jasno stanowi, że w przypadku opóźnienia w spełnieniu świadczenia pieniężnego przez dłużnika, wierzyciel ma prawo do odsetek za zwłokę. Przy czym prawo to przysługuje mu niezależnie od tego, czy poniesiona została jakakolwiek szkoda i czy opóźnienie było wynikiem okoliczności, które nie leżą w obszarze odpowiedzialności dłużnika.
Paragraf 2 tego samego artykułu precyzuje, że jeżeli umowa dzierżawy nie określa wysokości odsetek za opóźnienie, to powinny być one naliczane według stopy ustawowej, która jest sumą stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jeżeli jednak zobowiązanie zostało oprocentowane według wyższej stopy, wierzyciel ma prawo do żądania odsetek według tej wyższej stopy. Warto dodać, że wysokość odsetek ustawowych za opóźnienie jest ogłaszana przez ministra sprawiedliwości w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
Art. 42 ust. 5 Ustawy o finansach publicznych (u.f.p.) nakłada na jednostki sektora finansów publicznych, w tym na jednostki samorządu terytorialnego (JST), obowiązek ustalania należności pieniężnych przysługujących im, w tym tych o charakterze cywilnoprawnym. Jednostki te muszą również podejmować działania mające na celu terminowe wykonanie zobowiązań przez dłużników.